Nacięcie krocza, czyli epizjotomia, to zabieg chirurgiczny wykonywany najczęściej podczas porodu siłami natury. Jego celem jest ułatwienie narodzin dziecka oraz zapobieganie niekontrolowanym pęknięciom tkanek. Choć w wielu przypadkach jest to interwencja konieczna, to powrót do pełnego komfortu po nacięciu krocza może zająć trochę czasu – zarówno pod względem fizycznym, jak i emocjonalnym.
Jak wygląda gojenie, kiedy warto skorzystać z fizjoterapii po porodzie i czy zabiegi wspomagające mogą przyspieszyć regenerację?
Czym jest nacięcie krocza?
Nacięcie krocza, zwane również epizjotomią, to zabieg chirurgiczny, którego celem jest poszerzenie kanału rodnego podczas porodu drogami natury. Polega na celowym przecięciu tkanek znajdujących się między pochwą a odbytem, aby ułatwić narodziny i zapobiec samoistnemu, niekontrolowanemu pęknięciu, które mogłoby objąć także mięśnie zwieraczy odbytu czy odbytnicę.
Zabieg wykonywany jest zazwyczaj w końcowej fazie porodu, kiedy tkanki są już silnie napięte. Choć nacięcie wydaje się inwazyjne, w niektórych sytuacjach jest wskazane – np. przy zagrożeniu niedotlenieniem dziecka, zbyt wolnym postępie porodu lub przy porodzie zabiegowym (z użyciem próżnociągu czy kleszczy).
Po porodzie krocze jest zszywane w znieczuleniu miejscowym, a rana goi się zazwyczaj w ciągu kilku tygodni. Jednak wiele kobiet odczuwa ból, dyskomfort przy siadaniu, napięcie w obrębie blizny, a nawet problemy w sferze intymnej – zarówno fizyczne, jak i emocjonalne. W takich przypadkach pomocna może być fizjoterapia po porodzie, której celem jest przywrócenie pełnej sprawności i komfortu życia codziennego.
Proces gojenia po epizjotomii
Gojenie krocza po epizjotomii to proces, który – choć fizjologiczny – może być zróżnicowany w zależności od indywidualnych predyspozycji kobiety, techniki szycia, pielęgnacji rany oraz ewentualnych powikłań. W typowym przebiegu rana goi się w ciągu 2–4 tygodni, jednak powrót do pełnego komfortu może potrwać dłużej – nawet kilka miesięcy, zwłaszcza jeśli pojawiają się dolegliwości bólowe, napięcia tkanek czy problemy w sferze intymnej.
Bezpośrednio po porodzie wiele kobiet odczuwa ból przy siedzeniu, chodzeniu, a nawet podczas oddawania moczu. Z czasem objawy te powinny ustępować, a tkanki nabierać elastyczności. Warto pamiętać, że miejsce nacięcia to obszar silnie unerwiony i ukrwiony, co z jednej strony sprzyja szybkiemu gojeniu, ale z drugiej może powodować nadwrażliwość lub dolegliwości bólowe.
Fizjoterapia po porodzie – Kiedy i dlaczego warto z niej skorzystać?
Fizjoterapia po porodzie to niezwykle istotny element wspierający powrót kobiety do pełni sił po ogromnym wysiłku, jakim jest ciąża i poród. Choć wiele kobiet traktuje połóg jako czas wyłącznie na odpoczynek i regenerację, coraz częściej mówi się o konieczności aktywnego wsparcia tego procesu – zwłaszcza w przypadku dolegliwości bólowych, osłabienia mięśni dna miednicy, problemów z nietrzymaniem moczu, obniżeniem narządów rodnych czy blizn (zarówno po nacięciu krocza, jak i po cesarskim cięciu).
Fizjoterapia po porodzie obejmuje m.in. ocenę stanu mięśni dna miednicy, naukę ich prawidłowej aktywacji, ćwiczenia oddechowe i stabilizujące tułów, a także terapię blizn czy manualne techniki rozluźniające napięcia w obrębie miednicy i brzucha.
Nowoczesne metody, takie jak zabieg Indiba w uroginekologii, dodatkowo przyspieszają regenerację i poprawiają komfort pacjentki. Współpraca z fizjoterapeutą uroginekologicznym pozwala szybciej wrócić do aktywności fizycznej, poprawić jakość życia seksualnego, zniwelować ból i przywrócić poczucie kontroli nad własnym ciałem.
Jak dbać o bliznę po nacięciu?
Blizna po nacięciu krocza to delikatny obszar wymagający szczególnej troski – zarówno w pierwszych tygodniach po porodzie, jak i w dłuższej perspektywie czasu. Właściwa pielęgnacja ma kluczowe znaczenie nie tylko dla gojenia się tkanek, ale także dla komfortu codziennego funkcjonowania i jakości życia intymnego. Niewłaściwie zagojona lub zaniedbana blizna może być przyczyną bólu, uczucia ciągnięcia, dyskomfortu podczas siedzenia, a nawet problemów z aktywnością seksualną.
Na początku najważniejsze jest utrzymanie okolicy krocza w czystości i suchości. Warto nosić przewiewną, bawełnianą bieliznę, często zmieniać podpaski i unikać długotrwałego siedzenia. Jeśli pojawia się obrzęk, ulgę mogą przynieść zimne okłady. Kiedy rana się zagoi (zwykle po ok. 2–3 tygodniach), można rozpocząć delikatne mobilizowanie blizny. Taki masaż poprawia elastyczność tkanek, zapobiega zrostom i zmniejsza ryzyko powstawania bolesnych zgrubień.
