Nietrzymanie moczu dotyczy dużej grupy kobiet.
- Przyczyny: przyczyny popuszczania są złożone. Często jest to osłabienie mięśni, powięzi i ścięgien miednicy małej co powoduje zmiany kąta cewkowo pęcherzowego i ruchomości cewki doprowadzając do popuszczania moczu ale też często występują zaburzenia skurczów pęcherza co doprowadza do występowania wzrostów ciśnienia w pęcherzu i mikcji z uczuciem parcia.
Nietrzymanie moczu podzielono zgodnie z przyczynami na wysiłkowe nietrzymanie moczu i nietrzymanie z parcia. Trzecią postacią nietrzymanie moczu jest postać mieszana czyli z objawami nietrzymania wysiłkowego i z parcia.
- Objawy: Objawem jest wykapywanie a czasem nawet stały wyciek moczu z cewki oraz bardzo częste oddawanie moczu kropelkami.
- Diagnostyka: rozpoznania dokonuje się na podstawie opisanych wyżej procedur. U kobiet dodatkowo należy dokładnie ocenić tak zwaną statykę pochwy gdyż ma to istotny wpływ na objawy nietrzymania moczu.
- Leczenie: leczenie nietrzymania moczu u kobiet jest uzależnione od postaci. W pierwszej kolejności należy rozpocząć leczenie od rehabilitacji polegającej na nauczeniu pacjentki wykonywania odpowiednich ćwiczeń mięśni głębokich mających wpływ na właściwe ustawienie pęcherza i cewki. Niejednokrotnie ćwiczenia te należy powtarzać by uzyskać odpowiedni efekt. W przypadku utrzymywania się popuszczania moczu przy właściwie wykonywanej rehabilitacji i przy czystym wysiłkowym nietrzymaniu można rozważyć wykonanie operacji polegającej na podwieszeniu cewki specjalną taśmą zakładaną załonowo lub przez otwory zasłonowe. Trudniejsze leczenie dotyczy nietrzymania moczu z parcia. Wymaga to stosowania kombinacji różnych leków celem osłabienia skurczów pęcherza. Pomocna jest w tych przypadkach tez rehabilitacja stosująca ćwiczenia i stymulacje pomagające osłabić skurcze i uczucie parcia.