Klawiterapia

Metoda klawiterapii polega na wzbudzaniu utraconego przewodnictwa nerwowego poprzez ucisk „chorego” miejsca specjalistycznym narzędziem zwanym „klawikiem” które w swym kształcie i wyglądzie przypomina gwóźdź. Klawiki wykonane są ze stali chirurgicznej zaprojektowanej i tak, by narzędzie pomimo pewnej ostrości nie naruszało ciągłości naskórka pacjenta. Wspomniane zaostrzenie klawika spełnia funkcję stymulującą impuls nerwowy, który dociera do kluczowych struktur układu nerwowego. Wykorzystujemy w tym celu tylko naturalne człowiekowi mechanizmy (w postaci własnych neurochemicznych przekaźników sterujacych czynnikami molekularnymi) bez stosowania wspomagaczy w postaci chemii jak to ma miejsce w tradycyjnej farmakologii.